Постана бунтовник
во кошмарен сон
а чувствата како стари избледени конци...
се кинат и ти го
олеснуваат патот
ти стануваш ненадајно и си одиш...
Ги остави боите и
четката со која знаеше и да сликаш
во прашината
остана поема
започната но
недовршена
зборовите
испрекинати
плачат и дење и
ноќе
довикуваат да се
вратиш
како птица во
своето гнездо
да се свиеш и
стоплиш
да насликаш нови
бои
да го отвориш
срцето кога умот друг пат фатил.