СЕ БАРА БРАЧНА ДВОЈКА ЗА ПАТУВАЊЕ НА МАРС

Првиот приватен вселенски турист, мултимилионерот,Денис Тито најавува нов амбициозен,  план. Овојпат тој сака  да испрати брачен пар во вселената. Инаку, Денис во 2001 година плати  13.000.000 £ за неговото патување до Меѓународната вселенска станица. Неговата мисија има за цел да ги поттикне луѓето за поголемо истражување и осознавање на животот во вселената. Тој вели дека немало пратено луѓе во вселената во последните 40 години и сака ова да биде едно историско патување. Планирано е да се полета во јануари 2018 а патувањето  ќе го чини 1 до два билиони американски долари.

Имено, се работи за патување од 501 ден. Избраните кандидати ќе летаат околу Марс и ќе се вратат на земјата.

Велат дека условите во вселенскиот број ќе бидат на високо ниво, и набавка на  1360 кг дехидрирана храна која ќе им биде доволно за 501 ден.

Тимот се уште работи на обезбедување фондови за ова несекојдневно патување. Не чекајте, пријавете се.

ПОВТОРНО ВРАЌАЊЕ НА “ТИТАНИК“

Aвстралискиот рударски магнат, Клајв Палмер дојде на идеја да изгради реплика на најпознатиот патнички брод во светот, Титаник. За да ја оствари таа цел и да изгледа се како што беше во 1912 година, тој треба да потроши 195 милиони евра. Наречен “бродот од соништата“, Титаник остави силни впечатоци не само по својата уникатност, луксуз туку и по големата трагедија што го снајде на првото негово испловување. И ден денес претставува инспирација за уметниците, енигма за историчарите и истражувачите. Титаник 2, според Палмер, ќе биде уште “брод од соништата“, кој ќе се оствари. Ќе има 835 кабини, казино, театар, турси бањи, ексклуивни скали и тераси, болница, и сала за вежбање.

Овојпат нема да се потпише декларација дека бродот не може да пропадне како што беше случајот со оригиналниот.

Изградбата на Титаник 2 се очекува да биде завршена во Кина во втората половина на 2016 година. И како што популарноста е голема, така и побарувачката на билети за првото патување е далеку од очекуваното. Понудени се 1.000.000 долари да за првото патување на овој брод кој ќе треба да тргне од Саутемптон, Велика Британија. Како и во оригиналниот Титаник, така и овде, патниците ќе можат да купат билети за прва, втора и трета класа за шестдневно патување. И за да се постигне вистинскиот амбиент,патниците ќе имаат можност да се облечат во облека како што се носеше во 1912 година.

Инаку, оригиналниот  Титаник бил втор од други три патнички бродови, за кои се верувало дека ќе доминира во прекуокеанскиот патнички сообраќај. Бродот бил сопственост на компанијата Вајт Стар Лајн, а бил изграден во бродоградилиштето Нарланд во Волф и Белфаст, Северна Ирска.Градењето почнало во 1909 година. Бродот бил пуштен да плови на 31 мај 1911 година. Со носивост од 56.000 тони, долг 269 метри, широк 28 метри, претставувал вистинско чудо. Капетан на Титаник бил Едуард Смит а тој претходно имал патувано 26 пати по Североатланските води. Ова требало да  му биде последно патување пред пензија по 46 години морепловство. При пловењето, Титаник наишол на замрзнат брег кој му го оштетил трупот и бил причина за негово потонување.  Несреќата се случила на 14 април во 23.40 часот. За помалку од 3 часа, бродот потонал, и тоа на 15 април ноќта. Од вкупно 2.223 патници на бродот, загинале 1.517 а 710 од патниците ја преживеале несреќата.

Да се надеваме дека се ќе оди според  договореното и дека Титаник2 ќе ги оствари соништата на многу патници и нема да ја доживее истата судбина како пред 101 година.Сигурно соништата на патниците се да стигнат до посакуваната дестинација – безбедни, здрави и живи.

 Гордана Димовска

ЧЕКОРИ ПО СВОЈОТ ПАТ

Треба да се ризикува. Ние навистина го сфаќаме чудото на животот дури откако ќе ни се случи нешто неочекувано.

Секој ден Господ ни дава со утринското сонце, еден миг во кој е можно да се измени сето она што не прави несреќни. Секој ден ние се преправаме дека не сме свесни оти тој миг постои, се однесуваме како божем веруваме дека денешниот ден е сличен на вчерашниот и дека ќе биде сличен на утрешниот. Но, човекот кој со внимание го следи денот во што го живее, го открива волшебниот миг. Тој може да биде скриен во минутите, кога наутро го ставаме клучот на клучалката, во миговите на тишината што настапуваат по вечерата, во илјада и едната дребност што ни се чинат наполно исти. Но тој миг постои. Тоа е миг во кој сета моќ на ѕвездите минува низ нас и ни овозможува да сториме чуда. ..

СРЕЌАТА понекогаш е благослов – но најчесто е освојување. Волшебниот миг на денот ни помага да се измениме, не тера да тргнеме во потрага по нашите сништа. Ќе страдаме, ќе чекориме по патиштата послани со трње, ама сето тоа е привремено и не остава траги. А подоцна, со гордост и со верба, ќе можеме да се свртиме и да погледнеме зад себе. ...

НЕСРЕЌЕН е оној кој не се осмелил да ризикува. Можеби тој никогаш нема да доживее разочарувања, нема да остане без своите илузии, нема да страда како оние кои пред себе имаат сон што го следат. Но кога ќе погледне зад себе (зошто ќе дојде тоа време кога секој од нас ќе погледне зад себе) ќе го слушне своето СРЦЕ како му вели:

- " Што ли направи со чудата со кои Господ ги посеа твоите дни? Што стори со дарбите кои Творецот ти ги довери? Ги закопа во длабока дупка, зошто се плашеше да не ги загубиш. И сега само уште тоа ти преостанува: Сознанието дека ЗАЛУДНО СИ ГО ЖИВЕЕЛ СВОЈОТ ЖИВОТ... "

Тешко на оној што ќе ги слушне овие зборови. Дури тогаш ќе поверува во чуда, само што волшебните мигови на ЖИВОТОТ веќе ќе бидат минато......

 Извадок  од " Крај реката Педра седев и плачев " - Паоло Коелјо

Пауло Коелјо е португалски писател,роден на 24 август 1947 година во Рио де Жанеиро. Тој посетувал језуитско (католичко) училиште. Како тинејџер, Коелјо имал голема желба да стане писател. Откако тоа и го рекол ова на својата мајка, таа му одговорила „Татко ти е инженер, логичен и разумен човек со многу јасен поглед за светот. Дали ти воопшто знаеш, што значи да си писател?“ Барајки одговор Коелјо заклучил дека „писателите секогаш носат очила и никогаш не ја чешлаат косата“ и дека меѓу другото „нивна должност и обврска е никогаш да не бидат разбрани од сопствената генерација“. Кога имал 17 години, поради неговото спротивставување на традиционалниот начин на живот, неговите родители го испратиле во ментална институција, од каде побегнал 3 пати пред да биде ослободен на 20 годишна возраст. За тоа искуство рекол „Не дека тие сакаа да ме повредат, туку не знаеа што да направат... Тие не го направија тоа за да ме уништат, туку за да ме спасат“.

Во 1986 година, Коелјо го изодел патот до Сантијаго долг повеЌе од 500 милји во северо-западна Шпанија, што всушност претставувало пресвртница во неговиот живот. За време на тој пат Коелјо доживеал духовно будење, кое автобиографски го опишал во делото Аџилакот. Коелјо има издадено 26 книги.

Цитати (позајмено од crnobelo.com)

"Човекот има два големи проблема: Едниот е да знае кога да почне, а вториот кога да запре"

"Кога ќе посакаш нешто, целата вселена ќе скрои заговор за да ти се исполни таа желба..."

"Постојам само јас, а се околу мене е моја претстава"

"Обиди се да живееш. Спомените претставуваат задоволство на остарените."

"Оној кој е способен да господари со своето срце, тој може да го освои светот."

“Универзумот секогаш ни помага да се бориме за нашите сништа, без оглед колку глупави ни се чинат. Бидејќи тоа се наши сништа, и само ние знаеме колку скапо не чинело што сме ги сонувале."

"Луѓето секогаш имаат услови да го направат она за што сонуваат."

"Во животот сè си има своја цена."

"Се љуби затоа што се љуби. Не постои причина поради која се љуби."

"Најмрачниот миг настапува спроти самото изгрејсонце."

"Кога пред нос имаме големи богатства,никогаш не ги забележуваме. Затоа што луѓето не веруваат во богатства."

"Tоа што очите не го гледаат, срцето не го чувствува"

“Тајната на среќата се состои во тоа да ги набљудуваш сите чуда на овој свет, ама никогаш да не ги заборавиш двете капки масло во лажичката.“

“Не е зло она што влегува во човековата уста, туку зло е она што излегува од неа.“

“Во определен миг на нашето постоење,ја губиме контролата над сопствениот живот и и се припуштаме на судбината. Ете тоа е најголемата лага на светот.”

“На светот секогаш постои една личност која ја чека онаа другата,без оглед дали тоа се случува сред некоја пустина или во некој голем град. И кога ќе се сретнат тие личности и ќе се вкрстат нивните погледи,сето минато и сета иднина го губат секое значење и постои само тој миг и таа неверојатна сигурност дека сите нешта под Сонцето ги има испишано само една Рака. Рака која ја буди љубовта и која создала една душа близнак за секоја личност што работи,што се одмора и што бара богатство под сонцето. Зашто без тоа ниту еден сон на човековата раса нема да има смисла.“