Зошто дојде како да е мода
Да се оди преку големата вода
За печалба, пуста и тешка
Се прави страшна грешка.
Да се кине срце на мајка
А не живот како од бајка
Да ве гледа во нејзин двор
А вака не можи да изусти збор.
Солзи рони, на гради грутка
Ах сега да беа тука
Да има за кого зелник да месам
Вака сама крај оган, а се тресам.
Само слушам гласови и шумови
Ете, идат по нашите др умови!
Но, од сон ме будат кучиња
Збунето(а), не биле моите внучиња.
