Распространет по должината на заливот Порт Филип, градот Мелбурн се издвојува како важен индустриски и трговски центар. Препознатлив по најубавите зелени паркови, облакодерите и мултикултурното раздвижување, претставува вистински пример за хармонија меѓу етничките заедници. Наречен град на културата, денес брои 4 милиони жители и е главен град на државата Викторија. Настанал во 1835 година, 45 години после доселувањето на европјаните. Од 1901 до 1920 година беше и главен град на цела Австралија се дури не се изгради Канбера во Северната Територија.
Името го доби во 1837 година во чест на британскиот премиер во тоа време, Вилијам Лемб Висконт Мелбурн. Во 1842 година и официјално е прогласен за град од страна на Кралицата Викторија. Во 1850-тите години за време на “златната треска“, Мелбурн се трансформира во еден од најголемите и најбогати градови во светот. Познатиот англиски новинар Џорџ Аугустус Сала бил воодушевен од градот и во 1880 година му го дава епитетот “Чудесниот град“.
Поради добрите услови, овој град е домаќин на голем број спротски настани како на пример Олимписките игри во 1956 година, Формула 1 Гранд При, Тенис Опен, и познатиот австралиски фудбал “aussie rules“. Втор е во светот по развиена трамвајска и возна мрежа.
Денес Мелбурн е дом на семејства од 180 различни етнички групи кои зборуваат на исто толку јазици и дијалекти. Исто така во Мелбурн живеат и 20 000 Абориџини кои во текот на колонизацијата се распрснати на разни страни од Австралија. Тие се всушност првите луѓе кои уште пред 48 000 години се забележани на овој континент. Најголем број на доселеници се од Азија, Индија и Шри Ланка а од европските земји, најголем е бројот на Грци, Италијани,Ирци, Шкоти, Босанци, Срби, Хрвати, Македонци. Неколку години по ред е прогласен за град со најдобри услови за живеење.
Името “Австралија“ според латинскиот назив “australis” има значење “Југ“. Според легендата е наречена “непознатата земја на југот “ или “Down under”. Првата употреба на зборот Австралија во англискиот јазик било во 1625 година.
Gordana Dimovska
No comments:
Post a Comment