ЗА РОДНАТА ЗЕМЈА

Часови минат во очај и тага,

 И домот е веќе празен и душата пуста,

народот жали и плаче за чедата свои,

Една мајка стои крај прозорец и пати

не верува дека синот нема да се врати.

Остана сама во очај и болка

жали за животот кој пребрзо згасна.

Тешка грутка в срце ja стега

Нема место каде да се бега.

Молк, солзи и пак исто

кога ли ќе царува мир во светот?

Ох, ти мајко во очај и бол, пред икона стоиш

и прашуваш зошто загина чедото твое,

се чудиш зошто толку неправда и злоба?

Бескрајно и  храбро тој застана да брани

Браќа и сестри Македонци свои.

Синови храбри, македонски наши

загинавте храбро за родната земја

вашето име ко најсјајно сонце

ќе блесне и вечно ќе грее

ќе зборува за жртвата ваша

за судбата македонска наша.

(Za rodnata zemja)
Gordana Dimovska