ПРИСТИГНА ПОМОШ ОД АГЕНЦИЈАТА ЗА ИСЕЛЕНИШТВО

Проектот “Македонска новогодишна приказна“ како дел од кампањата за поттик на младите од македонско потекло да го изучуваат македонскиот јазик во Австралија, беше поддржан и од Агенцијата за иселеништво на Р. Македонија. За таа цел беа пратени неколку пакети со книги и двд “Чудесната земја Македонија“ кои деновиве пристигнаа во Австралија. Од особена значајност е да го негуваме и чуваме јазикот каде и да сме. Тоа е наше основно обележје како посебна нација и треба да се работи на негово афирмирање и посебен статус во средините каде има можност да се развива.Голема благодарност до Агенцијата за иселеништво за нивната поддршка и следење на нашите активности во Австралија.

Gordana Dimovska

ЗА СВЕТИ НИКОЛА

Какo заштитник на Бoжјата вистина, oвoј прeкрасeн свeтитeл бил сeкoгаш иoдважeн заштитник на правдата пoмeѓу луѓeтo. Двапати спасил пo трoјца луѓe oд нeзаслужeна смртна казна. Милoстив, вистинит, правдoљубив, тoј oдeл пoмeѓу луѓeтo какo ангeл Бoжји.
Св. Мeтoдиј, патријарх Цариградски, пишува: “Eдна нoќ св.Никoлај Гo видeл нашиoт Спаситeл вo слава кадe штo стoи близу дo нeгo и му гo пoдава Eвангeлиeтo, украсeнo сo златo и сo бисeри, а oд другата страна ја видeл Бoгoрoдица, кoја на рамeњата му гo ставала архијeрeјскиoт omofor тoа гo oзначува призивoт на св. Никoлај кoн архиeрeјската служба, Милoстив, мудар, бeстрашeн, св. Никoлај бил вистински дoбар пастир на свoeтo стадo. Вeднаш пoтoа сo чудна Бoжја прoмисла бил избран за архиeпискoп на градoт Мир вo Ликија.Вo врeметo на гoнeњeтo на христијанитe пoд Диoклeцијан и Максимијан, бил фрлeн вo затвoр, нo и таму ги пoучувал луѓeтo на закoнoт Бoжји. Присуствувал и на всeлeнски сoбoр вo Никeја и oд гoлeма рeвнoст кoн вистината се борел против нововерецот- eрeтикoт Ариј. Нe мoжeјќи сo причини да ја сoпрe бeзумнoста на Ариј вo хулeњeтo на Синoт Бoжји и на Нeгoвата Прeчиста Мајка, св. Никoлај сo рака гo удрил Арија пo лицeтo. Св. Oтци на сoбoрoт, нeгoдувајќи заради ваквата пoстапка, гo oдлачилe Никoлаја oд сoбoрoт и му ги oдзeлe ситe архиeрeјски oдличија. Вo таа иста нoќ, се случило чудо, милост Божја, нeкoлкумина свeти Oтци видeлe иста визија: какo oкoлу св. Никoлај стoјат oд eдната страна Гoспoд Спаситeлoт сo Eвангeлиe, а oд другата страна Прeсвeта Бoгoрoдица сo oмoфoр, пoдавајќи му ги на свeтитeлoт oдзeмeнитe oдличија на архијeрeјствoтo. Кoга гo видeлe oва,Oтцитe сe вчудoвидeлe и брзo му гo вратилe на Никoлаја oна штo му гo oдзeлe и пoчналe да гo пoчитуваат какo гoлeм Бoжји угoдник и нeгoвата пoстапка кoн Арија да ја тoлкуваат, нe какo дeлo на бeспричински гнeв, туку какo израз на гoлeмата рeвнoст за вистината Бoжја.

Какo заштитник на Бoжјата вистина, oвoј прeкрасeн свeтитeл бил сeкoгаш и oдважeн заштитник на правдата пoмeѓу луѓeтo. Двапати спасил пo трoјца луѓe oд нeзаслужeна смртна казна. Милoстив, вистинит, правдoљубив, тoј oдeл пoмeѓу луѓeтo какo ангeл Бoжји. Уштe за нeгoвиoт живoт луѓeтo гo смeталe за свeтитeл и гo пoвикувалe на пoмoш вo макитe и вo бeдитe; и тoј сe јавувал, вo сoн и најавe на oниe кoи гo пoвикувалe, пoдeднаквo лeснo и брзo вo близина и надалeку и им пoмагал. Oд нeгoвoтo лицe сјаeла свeтлина какo oд лицeтo на Мoјсeј и тoј сo самата свoја пoјава дoнeсувал утeха, тишина и дoбра вoлја пoмeѓу луѓeтo. Вo старoста малку бoлeдувал и сe упoкoил вo Гoспoда, мнoгутрудeн и мнoгуплoдeн, вeчнo да сe вeсeли вo нeбeснoтo царствo, прoдoлжувајќи сo чудата на зeмјата да им пoмага на вeрницитe и да гo прoславува свoјoт Бoг. Сe упoкoил на 6 дeкeмври 343 гoдина.

Да му благодариме на Бога што ни дал ваков светол пример како што е Св.Никола, незлоблив, кроток, мирен, милостив, сожалив, помошник на бедните, натажените, болните, патниците виситнски чудотворец, светило на православието.

Нека е честито и од Бога благословено вие кои го носите името на Св.Никола и го прославувате као именден и домашана слава. За многу години.

МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК Е НАШ ДОЛГ

Милоста кон родниот јазик е наш долг и наше право. Ние сме должни да го милуваме нашиот јазик, зошто е наш, исто како што е наша татковината. Еден народ што го изгубил својот јазик, личи на човек кој го изгубил патот и не знае ни каде оди, ни кој е!- Крсте Мисирков
Македонскиот јазик зазема посебно место во мултиетничка Австралија. Повеќе од 30 години е вклучен во програмите на некои редовни училишта и секако во програмата на Викториското саботно училиште.

Во текот на учебната година  наставниците  вложуваат голем труд во организирање на занимливи лекции и активности за да го подобрат квалитетот на наставната програма.  Со цел да  поттикнеме што поголем број на деца да го изучуваат македонскиот јазик, ја организиравме и едукативната програма, “Македонска Новогодишна приказна“. Многу сме радосни што оваа година имавме  масовен одзив на пријавени деца од четири годишна возраст па до 18 години. Несомнено голем беше интересот за македонските обичаи (Мира Цаковска), како и активности за Нова година (Весна Дамчевска, Ленче Инџевски) занимливости за Божиќните празници и пишување на новогодишна приказна со Гордана Димовска.

Ова е наш нов чекор кон воведување на нови промени во наставната програма, поттикнување на што поголем број деца да учат Македонски јазик и да им ја пренесеме љубовта кон македонската традиција и обичаи.

Паричката за среќа падна во делот на Клаудија Гроздановска  за што не можеше да ја сокрие радоста.
Овојпат го вклучивме и Дедо Мраз да донесе подароци за вредните ученици. Благодариме Џорџ Стојкоски за неговата успешно завршена работа.

Изразуваме голема благодарност до нашите спонзори, Црквата, Раѓање на Пресвета Богородица, Сиднем, Крис Лангоски,  Доне Димов од Канбера, Kings Fresh burek,медиумите:  Today – Денес, Радио Илинден, Мелбурн, Македонка Засекогаш, сите наши фб пријатели,Вин Фм и  секако родителите кои не поддржуваат во  кампањата за зачувување на македонскиот јазик меѓу најмладите.  За поздравување е и одлуката на Агенцијата за иселеништво на Македонија да ја поддржи нашата едукативна програма.

И на крајот апелираме  до сите Македонци , да ги запишат своите деца во најблиските училишта. Тоа можат да го сторат на веб страницата www.vsl.vic.edu.au. Новата учебна година започнува на 9 февруари.
Организатори: Весна Дамчевска, Мира Цаковска и Гордана Димовска

 

Во прилог

Новогодишна приказна

ПОДАРОК
(Автор: Гордана Димовска)

И пак тоа време од годината кога сите луѓе наоколу се радосни и очекуваат нешто посебно да им се случи. Јас седам сам во мојата соба и размислувам за тоа што би можел да направам за оваа година да ми биде посебна и различна од другите. Се мислам и гледам низ прозорецот. А дома веќе моите родители го декорираат новогодишното дрво. Да, пак така. Се исто како и лани. Сестра ми Ленче има пет години и едвај чека да ги стави лампионите на елката. Премногу е возбудена. Баба  ми и дедо ми само што не дошле. Тие исто така ни носат подароци и спремаат убави јадења за новогодишната ноќ.

Уште се сеќавам на книгата која ја прочитав за волшебната приказна. За двете кутии, црна и бела, за празната кутија исполнета со бакнежи кои таткото не можеше да ги види но кога дозна за тоа од неговата петгодишна ќерка, ја чуваше кутијата како најскапоцен подарок во неговиот живот.

Ех кога би можел и јас нешто да смислам!

Во мислите ми беше и незаборавниот престој во Македонија. Се навратив за момент и таму, и посакав да се најдам во снежните убавини на Битола. Но тоа беше само желба. Токму така, желба. Но што со нашите желби и копнежи? 

И започнав да работам на мојот специјален новогодишен подарок. Ги спаковав во една црвена кутија и возбуден истрчав кај моите да им го предадам. Еве , отворете, внатре има подароци за сите вас.

Татко ми го зеде жолтото ливче, на него пишуваше – оствари една желба.

Мајка ми го зеде црвеното – на него  пишуваше – подари среќа.

Баба ми и дедо ми го зедоја – белото на кое пишуваше – надеж.

А за сестра ми остана зеленото на кое напишав – не заборавај на Македонија.

Тоа беа подароци со кои во наредната година ќе некој треба да се остварат вистински желби, со  надеж за подобра и посреќна иднина. Но никогаш не заборавај на  Македонија.

Гордана Димовска

 

 

 

 

СЕЌАВАЊЕ

Песна за Благоја Нешковски
Во една ноемвриска ноќ
млитава ноќ
еден бел гулаб
излета без никаков шум
се изгуби во ѕвездените далечини
Мајка во црнила се зави
прокапеја солзи тешки
и издишки за таксири неми
заредија сестри желби празни
се скамени татко
срцето тешкотија капе..
Оптичари
останаа да чмае
некаде во Пелагониската празнина
а во Порт Кембла
под оџаците
на замаглениот Стил Ворк
се спушти последната завеса
и остана да сонува
за македонскиот Шекспир

Oд книгата на Душан Ристевски
Украдени мисли/Stolen thoughts

Благоја Нешковски (Оптичари, 1964 - 24 ноември 1989), истакнат македонски режисер и писател. Најголемиот дел од својот живот го поминал во Австралија каде што работел и на меѓународната афирмација на националната самобитност на македонскиот народ.

НАРОДНИ ПОГОВОРКИ

Арниот јунак дома не умира

Арно братство помило од богатство.

Болеста лесно доаѓа, а лесно не си оде.
 

Без слобода ко риба без вода

Викај по волкот дури не влегол во булукот.

Водата се може да измие, само лошио јазик не може.

Во секое село треба да имаш по еден пријател

Далеку оди, ама и за дома мисли.

Да немаше темница, ич не ќе ни беше мила виделината

Да растуреш е лесно, а да направиш е мачно.

Два лешника еден орев кршат.

Два пати помисли, еднаш прозборуј.

Добрината со добрина се плаќа.

Добри пријатели и од браќа се помили.

Ѕид без малечки камчиња, не стоит,

Јунак без рана , не бива.

Книгата дно нема

 

Gordana Dimovska

ЛЕГЕНДА ЗА ОХРИДСКОТО ЕЗЕРО

"Од што се страшиш и се плашиш, тоа ќе те најди“
Местото кај што е денеска Охрицкото Езеро во старо време било поле со најубави ливаѓе.
Близу до градот Орид имало едно изворче, многу длабоко и напраено како бунар со капак одозгора, да се заклопува како некоја кутија, што да нема влакно од кај да излези, нити да влезе внатре. Градо Орид бил како некое село и бидејќи немало во градот ни чешма, ни па бунар си лееле вода од изворчето, требало убао да го затвори капако. Не оти за да стои чис изворо, ами еден насиет, што му бил оставен на жените и на мажите од дедо – предедо, да го затворат изворот, оти , ако не го затворат, ќе избрзни водата и ќе му го удаи сето поле, можеби и селото. Знаејќи оричани тој стар насиет, со голем мукает го отворале и го затворале изворот, чунки сите верувале оти, ако го остаат отворен капако, ќе избрзни водата, и за вистина тоа и нашло. Од што се страшиш и се плашиш, тоа тоа ќе те најди – што рекле старите, да тоа и нашло и комшиите наши оричани. Се нашла една глупаа невеста што си залеала една вечер вода и од мрза, али од будалштина незина, не го затворила изворот со капакот. Штом се нашол изворот од устината надвор, та си текол , текол целата ноќ и се исполнило сето поле: станало цело блато. Кога се обзорило, отишле жени да си леат вода и што да видат  - сето поле се удаило во водата од изворчето. И не могле веќе да се приберат да си залеат од изворчето вода, ами си залеале открај. Бараа, тражија која беше таа жена што го остаи изворчето отворено, и ја нашле која невеста била, ама што да напраат, олди битти, тоа веќе се стори и не можело да се отстори. Од ден на ден растела водата, растела, дури се сторило цело езеро, како што го гледаме и денеска што е најголемо – Охридско езеро.

Марко Цепенков

Gordana Dimovska