Песна за Благоја Нешковски
Во една ноемвриска ноќ
млитава ноќ
еден бел гулаб
излета без никаков шум
се изгуби во ѕвездените далечини
Мајка во црнила се зави
прокапеја солзи тешки
и издишки за таксири неми
заредија сестри желби празни
се скамени татко
срцето тешкотија капе..
Оптичари
останаа да чмае
некаде во Пелагониската празнина
а во Порт Кембла
под оџаците
на замаглениот Стил Ворк
се спушти последната завеса
и остана да сонува
за македонскиот Шекспир
Oд книгата на Душан Ристевски
Украдени мисли/Stolen thoughts
Благоја Нешковски (Оптичари, 1964 - 24 ноември 1989), истакнат македонски режисер и писател. Најголемиот
дел од својот живот го поминал во Австралија
каде што работел и на меѓународната афирмација на националната самобитност на
македонскиот народ.
No comments:
Post a Comment