Низ солзата
цветови се родија
штом падна
од окото што пресуши
опојно надојдени стихови
родија мисли,
одново воскресна телото.
Од збирката"Од чешмата на времето"
Изгорев за сонцето
душа да не ми кине
а прагов непречекорен
дише за твоите стапалки.
Палаво пепелта jа разбркувам
скалила покрив
низ степените до срцево.
Накривено стеблото оцрнето
развеано,соголено.
Ах,препукнав
за да слушам нови ноти
од клавирот на животот.
No comments:
Post a Comment