ВО ЉУБОВ ВЕРУВАВ

И  во тмурново пролетно утро

ќе погледнам со бистрово соколово око

во моето срце

и ќе се запрашам

дали и после се

ти се уште заслужуваш да бидеш мојот сакан?

Од сторено не се бега,

но, тоа што мора да биде ќе биде.

А, за тебе сторив премногу.

И затоа не ми беше срам и јас малку љубов да ти побарам .

Премногу те сакав, знае ноќта.

Си ја отворив душата како кофчег

да светне како факел

низ мракот и шаренилото

и смело јас тргнав да го барам изворот на љубовта.

И сега пак се запрашувам :

А што е тоа љубов?

Мислев дека мојата љубов си ти ...

Мислев дека небото со тебе ќе биде посино и побистро.

Мислев дека Сонцето ќе свети посјајно,

а, розата нема толку да боцка

и конечно ќе бидам среќна.

Мислев дека ќе цутам во белина,

и ќе ја напуштам тишината 

и со спокој во душата

како бел разигран галеб

преку сите огради ќе слетам во твоето срце.

Во тебе се вљубив како во уметност,

и мислев можеш мој љубен да бидеш.

Не се плашев од ништо,

со златен клуч ги заклучив предрасудите,
и реков крај на гордоста

и му реков збогум на тажниот глас

и поитав кон среќа,

но, среќа не ме пречека.

Ех, јас! 

Само будна сум сонувала 

и на невистини сум верувала.

И пак сама ќе крикнувам во сонот недосонет

и ќе го чекам денот да ме заштити со бисерната светлина,

за да не исчезнам во сивилото на животот...

А, мислев мој љубен можеш да бидеш ....

Автор: Гордана Б. Николовска 

12.05.2016

Тhe poem "I beleived in love" - author Gordana B. Nikolovska 

Macedonian timeline