Коренот на сè e родниот јазик.
Низ вековите
страдни изоде мачен пат
Нашите претци за
тоа најдобро знаат
И знаеја од него
најубав шарен килим да исткаат.
Го чуваа од
тирани и поробувачи разни
Кои посегаа со
долгите раце
да го украдат и наречат свој.
Но од антика до
денес
Како пролетна
вода врви
низ Егеј, Пирин, Вардар и секаде во светот
низ Егеј, Пирин, Вардар и секаде во светот
Каде Македонец
гнездо свил.
гнездо свил.
И книги се
испишаа
со патоказ вечен
Засекогаш да се знае
со патоказ вечен
Засекогаш да се знае
Од родниот јазик
нема помил.
Слава и чест на
Свети Кирил и Методиј
На нашите Крчовски,
Мисирков, Прличев, Пулевски,
На Шапкарев, Климент
и Наум, браќата Миладиновци,
И во најтешко
време
го чуваа јазикот
преку нивните мисии
го чуваа јазикот
преку нивните мисии
Скришум печатени
дела
да опстои во светот
да опстои во светот
Како силно оружје
свето!
Родниот јазик е причина
за целосна среќа,
неговиот пат
никој не смее да го спречи
за целосна среќа,
неговиот пат
никој не смее да го спречи
Родниот јазик
е вечен симбол
на нашето постоење
Потсетник за
секоје вечен симбол
на нашето постоење
од каде корени влечи.
Автор: Гордана Димовска
No comments:
Post a Comment