Расказот ја доби третата награда на литературниот конкурс организиран од МЛД "Ванчо Николески" 2023 Квинбијан НЈВ - вреди да се прочита
Дедо Ное на другите им се чинеше малку чуден а на моменти и нејасен. Само
неговата сопруга знаеше зошто е таков. Ке науми дедо Ное да напише некој расказ.
Првин, подолго време ќе талкаше низ својата меморија барајќи некој интересен
настан, доживување, радосен или тажни момент, нешто што го засегнало и не го
оставило рамнодушен. Нешто, од ќе може да испадне одржива, убава кратка
приказна. Откако ќе го пронајдеше делчето од животот што сакаше да го споделите
со јавноста дедо Ное го започнуваше процесот на обликување на приказната што му
го преокупираше умот. Следната фаза е префрлање на фрагментите од приказната од
неговиот умот во физичкиот свет. Оваа фаза, некогаш беше кратка а понекогаш може
и да потрае Дедо Ное е искусен возач - вози рутински и рефлексно. На неговиот ум
му е здодевно ама не престанува да работи во позадината. Одеднаш застанува
покрај патот, грабнува парче хартија и ја запишува мислата која наеднаш му дошла
во умот. Некогаш во една реченица а некогаш во мал пасус и продолжува со возење.
Работи дедо Ное низ дворот или во градината. Ќе се замислеше нешто и право дома,
грабнува било какво парче хартија и пенкало и испишува неколку напомени или
реченици и пак се враќа во градината. Зад него остануваше уште едно пусулче
со навидум неврзана содржина. Ноќ е, ниедно време. Ќе срипаше од сонот гонет од
некоја мисла и полубуден ќе ја пренесеше на хартија. Веднаш потоа брзо
потонуваше во својот сон. Како по правило, финалната верзија е многу
поразлична од онаа што претходно тлеела во неговиот ум. На реалната приказна и
треба јазична редакција, исправки на граматичките грешки, додавање на
“проголтаните“ букви и испуштените интерпункции. Дедо Ное ја дотеруваше
приказната небарем е млада невеста пред свадба. На крај, ја препушташе
приказната на судбината на времето. Некоја приказна ќе биде брзо заборавена,
некоја ќе поживее кратко време а некоја може и да го надживее и самиот дедо Ное.
Секогаш кога твореше се обидуваше да стави некое зрнце од животот или некое
блескаво камче во мозаикот наречен расказ и за идните генерации. ******
Виделината брзо навлегуваше во дневната соба. Новиот ден е на врата. Ја слуша
сопругата во спалната како го мести креветот. Веднаш станува од пред компјутерот
и го вклучува котлето за кафе. Кога таа влезе во дневната соба, водата веќе
вриеше. Го гледа испитувачки, онака загубен во пусулчињата. Не беше изненадена,
сепак не се воздржа а да не го прекори: - Пак нешто пишуваш, зар не рече дека ќе
правиш подолга пауза? Тој скокна од столицата и молкум го зготви кафето. Не го
чувствуваше мирисот на утринското кафе кое најавуваше уште еден прекрасен ден.
Умот му беше во компјутерот. - Сакаш да ти го прочитам напишаново? - Ох не,
немој сега. Сакам да го уживам кафето. Ме нервира и овој неред околу тебе а и
луѓето што зборуваат дека си забегал. Ајде те молам престани малку со пишување –
а дедо Ное се надеваше на мало разбирање и подршка барем од својата сопруга.
Macedonian timeline Australia
No comments:
Post a Comment