Леонард Шулце, германски зоолог, географ, филолог. Роден 28 мај 1872 година, почина во Марбург (Германија) на 28 март 1955 година. Леонард Шулце е роден во академско семејство со висок статус во Јена. Од 1918 година го додава и Јена на неговото презиме. Тој започнал со студии по медицина во Лозана, Кил и Jена и се префрлил на биолошки науки и хемија откако го добил првиот медицински степен („Физикум“). Во 1896 година успешно го завршил универзитетското образование со Д-р. по зоологија на универзитетот Јена.
Кариерата на Шулце е исклучителна по тоа што тој последователно работел на четири различни научни полиња, имено зоологија, каде го доби своето прво вработување како асистент на Ернст Хакел [1834-1919] вклучувајќи океанографски студии во јужна Италија и Сицилија, исто така направи и теренски студии во морски риболов и физичка антропологија во Јужна Африка, беше професор по географија од 1908 година, најпрво во Јена, подоцна во Кил, каде исто така беше на чело на етнографската збирка, а од 1913 година до пензија во 1937 година на универзитетот Марбург.
Работел во неевропска филологија проучувајќи ги меланејските и мезоамериканските јазици, од кои последниот ги дал своите најголеми придонеси. Регионите на неговата антрополошка теренска работа беа исто така исклучително разновидни: Јужна Африка (1903/05), Нова Гвинеја (1910/11), Европа (1915/19, 1922, 1951) и Месоамерика (1929/31).
Јане ја афирмирал политичката и националната посебност на Македонија и Македонците!. ..."А, пак ние не сакаме да ја замениме турската тиранија и турските султани со други такви, дури ни со бугарската тиранија и бугарскиот кнез. Ние сакаме Македонија да биде автономна, независна, слободна, Македонија на Македонците... вие ја сакате слободата на Македонија... како средство, како етапа за идно завојување и присоединување, а кај нас слободата, автономијата на Македонија е легална во основа како цел.
Во книгата "Бугарија и нејзиниот народ", постои дел и за Македонија во балканските војни. Нејзиното опстојување и иднина секогаш водени од други сили кои безмилосно ја парчеја,уништиваа со т.н договори, од кои излегуваше само како губитник, потпаѓаше под нови окупации. И денес се соочуваме со проблеми околу нејзиното постоење како засебна држава со свој посебен идентитет земја во светот. Ако во минатото други ја парчеја и делеја сега сама се уништува, дозволува пак да биде како дрво од кое полека полека се сечат гранките за да стигнат и уништат коренот. Дозволува, свесно или несвесно, без борба да биде уништена. Се предава токму на истите "волци" кои ја сместуваа во разни сојузи со убедување дека ќе ја ослободат од турското ропство. И секогаш со понизност и прифаќање на поставените мамки, се декларираа де срби, грци, бугари, зависно кој господареше, окупираше Македонија. Историското минато не ја научи да си ги заштитува своите интереси и зацврсти својот идентитет ни во слобода. Не ја научи историската лекција да престане да биде попустлива кон соседите чија геноцидна политика не е сменета. 
