МАКЕДОНЕЦ ДА СИ

Пладне есенско и сиво

Мајчини очи гледаат милно

Чедото  стои пред неа силно

За нерамна борба нестрпливо се спрема

Со чекори брзи заита кон ридот!

Не зажали за домот и мајката своја,

На прагот се сврте и вети

Земја ќе брани од тирани клети!

Мажи, жени и деца се најдоа таму

Чекорат смело а пукот и татнеж од сите страни

Одеднаш и глас се слушна: Останавме сами!

Ко најсветли ѕвезди од небото да беа

Изгаснаа за миг а живот не жалеа

Нивниот спомен е посилен сега

Живее и грее во секое срце

грее за мајката тажна

грее за детето силно

грее за борците храбри

грее за земјата родна!

Незнајни и знајни јунаци наши

Гордост и чест е Македонец да си!

Гордана Димовска