ГОРОСТАСНА УБАВИЦА

Автор: Живко Деспотоски

Ќе се нурнам

во длабочината
на бистрите
планински очи,
ќе ги превртам
сите спомени
на твојата
блажена убавина.
Ќе те прекрстам
во Горостасна убавица,
ќе ти ги накалемам,
сите месечеви
ѕвезди
на белите
растреперени
образи.




Ќе те измијам
со солзите
на утрената

тишина,
скротена
во бранот
на бистриот поток.
Ќе ти подарам
надеж за нов
живот,
и вечна светлина
во замрачениот
лавиринт.
Ќе ти ставам
црвени рози
во твоите
развеани црни
коси.
Ќе ти ги подарам
бакнежите
на ѕвездената
тивка ноќ,
ќе те разиграм
со брановите
на полноќни
ветрови,
со плачот
црните вдовици,
безумно талкаат
низ џбуновите,
барајќи ја
љубовта
на јавето и
бледите рамки
на своето
замаглено минато,
дека љубовта им
била скапоцен дар
на ветена земја.

Ќе ги разбудам
сите благословени
родени чеда,
стројни момци
таму над вишниот
рид
во ангелски ритам
на Тешкото,
се ткае маката,
на развеани
горостасни пламења,
ехото воскреснува
на сите страни
кај што зурли пиштат.

Ќе не' има
колку што сме биле
и тогаш и сега,
македонско
сонце ќе не' грее,
ќе разиграат
невести
среде
македонска
земја
родилка.
А ти ќе си облечена
во невестинска
носија,
со превез
на мајката
МАКЕДОНКА....

Живко Деспотоски

Macedonian timeline